Αναμένοντας τα πρώτα κρύα

Κάνοντας ένα απολογισμό μετά από την ανθοφορία της ερείκης, έχω να παρατηρήσω ότι το αποτέλεσμα δεν ήταν και τόσο φανταστικό όπως όλα έδειχναν στην αρχή. Οι πολλές και με μεγάλη χρονική διάρκεια βροχές κράτησαν κλεισμένες τις μέλισσες για μέρες, το ρείκι σταμάτησε κάποια στιγμή να δουλεύει καλά γιαυτό τον λόγο τα πλαίσια είναι κατά το ήμισυ σφραγισμένα με μέλι.
Η ύπαρξη γόνου πολύ περιορισμένη έως καθόλου, ο πληθυσμός αρκετά ικανοποιητικός 8-9-10 πλαίσια (για παραφυάδες του Μαΐου).


12 Νοεμβρίου από εδώ και πέρα αναμένουμε την ανθοφορία της κουμαριάς για να ξανά ξεκινήσει εκ νέου ο γόνος, την όσο γίνεται καλύτερη αποθήκευση προμηθειών και την αύξηση του πληθυσμού για το καλύτερο δυνατό ξεχειμώνιασμα



Έγινε η τοποθέτηση ζαχαροζύμαρου δύο κιλών για την περίπτωση που ξαναρχίσουν πάλι οι έντονες βροχοπτώσεις και δεν δουλέψουν καλά στην κουμαριά και έχουμε δυσάρεστες καταστάσεις.



Δεν γνωρίζω κατά πόσο εδώ στα νότια (που ο Χειμώνας είναι ήπιος) είναι απαραίτητη η χρήση κερόπανου. Από ότι πιστεύω το πιο σημαντικό πλεονέκτημα είναι ο μικρότερος χώρος που πρέπει να κρατήσουν σταθερή θερμοκρασία οι μέλισσες και λιγότερο η απορρόφηση της υγρασίας που κρατάει το πανί.

Αυτό που απομένει μετά από την ανθοφορία της κουμαριάς είναι η αφαίρεση των άδειων πλαισίων και η τοποθέτηση φενιζόλ ή κόντρα πλακέ στην θέση τους για μείωση του χώρου μέσα στην κυψέλη.